Әр баланың арманын тыңдап,өз жолын табуына мүмкіндік берген қоғам ғана ел болашағын көтереді. Кино да жүрегінде үні бар, бірақ айтуға қорқатын жастардың ішкі әлемін жеткізуге тырыстым. Кішкентай кезімде жаңалықтардан ЕНТ-дан кейін немесе өз жолын таба алмағандықтан өмірімен қоштасқан жастарды көргенде, олардың үнсіздігінің себебін түсінгім келді. Жастардың суицид жасайтынын естігенде,қатты ойға беріліп кеттім.Оқиғаның сценарийын ойдан құрау мүмкін емес еді. Достарымнан ата-аналарымен болған шынайы әңгімелерін тыңдадым біреуі ренішпен, біреуі күліп айтты. Әр сөздің артында бір тағдыр жатқанын сезіп, сол сәттерді Маликаның тарихына айналдырдым. Қоғам стереотипі,ата ана қысымы,бала қорқанышы-осылардың бәрін бір сценарийге сыйдыру мен үшін сын болды.Қиындықтарға келсек,мектеп локациясын түсіру қиын болды,мектебімде капитальный ремонт жүріп жатқандықтан,кітап оқуға баратын Ұлттық Кітапхана РК-ға барып, ұзақ келісімнен кейін түсіруге рұқсат алдым. Актерларды дайындауға 3 күн кетті. Олар өздерінің осылай рөл ойнай алатындарына сенбеген еді.Осы жоба арқылы тек мен емес,менің сыныптастарым да жаңа қырларынан танылды.Түсірілім кезінде негізгі жарық беретін лампа сынып қалды,ал Астананың жаңбырлы күнінде парктағы түсірілімде телефонымды жоғалтып, бірнеше сағат іздеп, полициядан таптым. Барлық қиындыққа қарамастан, бұл фильм – отбасылық диалогты жаңа деңгейге шығарып, әр адамның дауысы естілетін қоғамға үндеу.Өз-өзіңді іздеу жас талғамайды.Әр жүрек өз үнін таппайынша, тынышталмайды.

Әр адамның өз жолын еркін табуына жағдай жасап, отбасы ішіндегі тыңдау мен құрмет мәдениетін жаңа деңгейге көтеріп,білім мен мамандық таңдау барысындағы ескі стереотиптерді бұзып, әр жүректің даралығын бағалайтын, шығармашылық әлеуетін толық аша алатын, еркін әрі саналы ұрпақ қалыптастыру

Жоба паспорты.pdf

Сценарий 2.pdf